Flamingo’s Cricket-meets-Golf event groot succes!

Oh what a day!
 
24 juli 2020 zal de Flamingo kronieken ingaan als de dag waarop een aloude traditie – in een nieuw jasje – in ere is hersteld; het cricket meets golf event.
 
In een jaar dat als geheel een prominente rol zal krijgen in de geschiedenisboeken, zaten zowel de golfende tak van de Flamingo’s als de cricketers plots tegen een lege kalender aan te kijken.
 
Op het moment dat er enig licht aan het einde van de tunnel gloorde, staken de golfvoorzitter en de president elect en huidig wedstrijdsecretaris de hoofden virtueel bij elkaar en zo was een event geboren wat beide sporten eer aan zou doen, maar, en zo mogelijk nog belangrijker, een brug zou slaan tussen jong en oud, tussen millennial en boomer en tussen ereleden en qualifiers.
 
De dag begon ietwat druilerig op de niet te onderschatten – gebaseerd op de eigen naamgeving in ieder geval – Golf & Country Club Liemeer. De baan zou haar reputatie eer aan doen en, onder een over het algemeen zonnige hemel, velen tot wanhoop drijven maar ook tot heldenstatus laten rijzen.
 
In twee teams – onder aanvoering van Steven de Bruin en Edward Sleijffers – onttrok zich in een four-ball-better-ball format met stableford verrekening (volgt u ons nog) een tweestrijd over de 9 holes van de dogleg-rijke Torenbaan.
 
De toon was al vroeg gezet toen Stephan Myburgh, in gezelschap van voorzitter Wulf van Alkemade, in flight 1 op hole 1 de dogleg afsneed met een houten-3 waarvan de ‘ping’ nog steeds in mijn oren zit. Dit schot had dermate indruk gemaakt tot aan het terras aan toe, dat opponent Dick Bekedam – playing partner van
HJ Stuyling de Lange – van schrik nog even een toiletbezoek inplande en terstond te laat ter teeë verscheen. Vanaf dat moment was het een uphill battle voor ‘team Sleijffers’.
 
In flight 3 werd de onderlinge captainstrijd nog beslecht in het voordeel van de golfvoorzitter, sterk ondersteund door peukie Ollie Klaus. Maar op een half punt van newby’s Staal en Milde tegen Vierling en Kuiperi in de 5^e en laatste flight na, waren de punten voor team de Bruin met 2&1 en 2up overwinningen van respectievelijk Den Hartog/Burger op Robert Vermeulen/Max de Bruin en Crowley (q)/Van Meekeren sr. op De Jongh/Jonkman.
 
Eindstand 3,5 / 1,5 in het voordeel van de president elect.
 
Het team van de golfcommissie was dus verslagen ‘at their own game’. Er was dus het een en andere recht te zetten in de T20 later die dag…

Het middagdeel van de eerste Cricket-meets-Golf Cup bestond uit een T20 op het prachtige veld van de Haagsche. Aangezien er meerdere golfers hadden aangegeven dat wat “rustiness” niet onwaarschijnlijk was werd een aantal A-tour members als reserve verzocht naar HCC te komen.  Noemenswaardig was het aantal (ex) internationals uit verschillende generaties dat hier gezamenlijk op het veld stond.
 
Na een ceremoniële toss onder begeleiding van umpires Van den Dries en
Van Nierop werd team De Bruin verzocht als eerst te batten.
 
De opening van team De Bruin liep op zijn zachtst gezegd onfortuinlijk. Een klassieke mixup tussen stalwarts Wulf van Alkemade en Dick Vierling leidde ertoe dat laatstgenoemde na een direct hit terug kon naar het clubhuis zonder de strike te hebben gehad.  Ook voorzitter Wulf hield niet lang stand en werd, nadat
Jeroen Smits zijn juggling act onder controle had, gestumped op het bowlen van Edward Sleijffers.
 
Qualifier Damian Crowley, in de topklasse al goed voor een paar grote scores, maakte een overtuigende start, maar verkeek zich na het scoren van een quickfire 20 op het bowlen van wederom Sleijffers. Ook erelid Thijs Vermeulen kon met zijn textbook MCC strokeplay helaas niet overtuigen en ging LBW op het bowlen van
De Mey.
 
Met een score van 50 voor 6 na 10 was een repairing job van de middle en lower order een absolute vereiste. Deze werd gestart door Victor Lubbers en
Steven de Bruin.  Victor, in topvorm verkerend na een recente 170 tegen HCC, had de pech dat Feiko Kloppenburg op mid-off een absolute wereldvang wist te nemen. De lower order kon nog enkele runs bij elkaar sprokkelen; echter was de first innings score met 104 duidelijk below par.  
 
Van de bowlers sprongen Edward Sleijffers, Julian de Mey en Mark Jonkman eruit met zuinig en goed bowlen.
 
Aan de start van de tweede innings was het opvallend dat meerdere spelers vanuit team De Bruin opeens zeer happig waren op het voeren van verschillende commissievergaderingen, waardoor zij “spijtig genoeg” niet in de gelegenheid waren deel te nemen aan het fielden. Hier was uiteraard op geanticipeerd en niemand minder dan MCC young cricketer Bas de Leede werd gevraagd als backup.
 
Ondanks dat opening bowlers Johan Domela en Philippe Boissevain het spotje wisten te vinden liet Tonny Staal weinig heel van hun bowlen. Squashbaan en tenniscourt kwamen onder een precisiebombardement met grote mannen zessen.  Nadat Staal vertrokken was door een attente stumping van Daan Vierling liet het duo Kloppenburg en Max de Bruin zien het spel nog altijd goed te beheersen. Met name gelegenheidsbowler Bart Kuiperi moest het ontgelden. Uitblinker aan de boundery was Dick “Jonthy” Vierling met een bijna wereldvang op deep midwicket.
 
Team Sleijffers wist de score van team De Bruin uiteindelijk zonder enige moeite te passeren. Wellicht dat bij nader inzien grand master Vogelaar eerder in de bowlen attack geïntroduceerd had moeten worden, met nog een mooi wicket net voor het passeren van het eindtotaal.
 
Al met al was het een prachtige namiddag met veel cricketplezier. Geweldig om te zien hoeveel cricket instinct er nog in deze spelersgroep aanwezig was en in welke spirit de wedstrijd werd gespeeld.  Na het ontvangen van veel positieve feedback van de leden zijn wij ervan overtuigd dat dit evenement ook volgend jaar zal terugkeren op de fixturelist.
 
Steven de Bruin